Vazife planları ruhun aktif olarak tekamül etmeye başladığı çok önemli bir safhadır. Dünyadan sonra, yani hidrojen aleminin üzerinde başlayan vazife planlarına direkt geçilebilir fakat, vazife planlarına geçiş sadece dünyadan gerçekleşmemektedir. Hidrojen alemini meydana getiren sayısı bilinmeyen nebülözlerde dünyaya benzeyen milyarlarca gezegen bulunmaktadır, ve bu milyarlarca gezegenlerden de milyarlarca varlık vazife planlarına geçmektedir. Onun için bu konuya geniş bir açıdan bakarak değerlendirmek gerekir. Her hangi bir safhadan üst bir safhaya geçişlerle ilgili verilen bilgilerden bazılarını değişik bir tarzda kısaca ve basitçe ifade etmeye çalışalım.

         Hidrojen alemi, vazife hazırlığının tüm safhalarını içinde bulunduran çok büyük ve çok geniş bir alemdir. Varlıklar, hidrojen aleminin hangi safhalarında bulunurlarsa bulunsunlar, içinde bulundukları safhaları bir üst safhaya bağlayan yarı süptil bir alemleri bulunmaktadır. Kendi safhalarını tamamlayan varlıklar, kendileri için tamamen yabancı olan üst bir safhanın şartlarına alışabilmeleri için, kendi safhalarını üst bir safhaya bağlayan kendi yarı süptil alemlerine geçmektedirler.

         Varlıklar, bu yarı süptil alemlerde üst bir safhanın, yani üst bir dünya hayatının şartlarına alıştıktan sonra, kendi yarı süptil alemlerini terk etmektedirler ve o yarı süptil aleme de artık bir daha geçmemektedirler. Ancak, yeni geçtikleri safhayı tamamlamaları halinde, içinde bulundukları safhayı daha üst bir safhaya bağlayan daha yüksek ve daha başka bir yarı süptil aleme geçmektedirler. Her safhanın bilgi ve tecrübeleri ise kendi spatyom ortamlarında değerlendirilerek alınmaktadır.

         İnsanlık safhasını da üst bir safhaya bağlayan yarı süptil bir alemi bulunmaktadır. Fakat insanlık safhası hidrojen aleminin son safhası olduğu için, insanlık safhasının yarı süptil alemi, insanlık safhasını hidrojen aleminde bulunan her hangi bir safhaya değil, hidrojen alemi üstü bir safhaya bağlamaktadır.

         Dolayısıyla, insanlık safhasını tamamlayan varlıklar, yarı süptil alemlerine geçtikleri zaman, insanlık safhasının yarı süptil alemi, insan varlıklarını hidrojen alemi üstü bir safhaya yani vazife safhasına hazırlamış olmaktadır. Vazife safhasına guruplar halinde geçen varlıklar ise, tek bir vazifeyi yerine getirmekle vazife planlarına katılmış olmaktadırlar.

         Fakat, insanlık safhasındaki bir varlık, üst bir safhanın hazırlıklarını daha yarı süptil bir aleme geçmeden, içinde bulunduğu safha içerisinde yapmaya başlamış ise, üst bir safhanın bilgi ve sezgilerine daha bu dünyadayken kavuşmuş ve hayat şartlarını kabul edip benimseyebilmiş ise, kısaca hiçbir şart öne sürmeden, hiçbir karşılık beklemeden, tüm varlığını ruhun hizmetine adayacak kadar bir olgunluğa ulaşmış ise, bu varlığın yarı süptil aleme geçerek üst bir safha için tekrar hazırlık yapmasına gerek kalmamaktadır.

         Ve bu varlık, dünyadaki bedenini bıraktıktan ve spatyom ortamından ayrıldıktan sonra, ‘vazife planı tarafından kendisine verilecek uygun bir vazifeyi de yerine getirdikten sonra doğrudan doğruya vazife planına geçer’ denmiştir.

         Yani diğer varlıklar yarı süptil alemin sonunda kendilerine uygun üç beş varlıkla bir vahdet içerisine girerek vazife alırlarken, kendilerini dünyada iken hazırlamış olan varlıklar daha yarı süptil aleme girmeden, kendilerine uygun birkaç varlıkla vahdet içerisine girerek vazife almaktadır. Varlıklar, vazife safhalarına bireysel değil, guruplar halinde geçerek vazife almaktadırlar ve vazife planlarına katılmaktadırlar.