Bu konunun doğru anlaşılabilmesi için zaman ve mekan durumları dahil, ruhların tekamüllerini nasıl tamamladıkları hakkında verilen bilgilerin tümünün bir senteze tabi tutulmaları ve bunların göz önüne getirilmeleri gerekir. Bu genel değerlendirmeyle ortaya çıkan durumlardan ve miyad konusundan yani varlıkların kullanım sürelerinden kısaca bahsedelim.  
          Tekamül ihtiyacıyla bu kainata gelen ruhlar, bu kainata ait tekamüllerini tamamladıkları zaman sahip oldukları varlıklarını da terk etmektedir. Varlıkların miyadını doldurması yani kullanım sürelerinin sona ermesi ruhların tekamüllerinin tamamlanmasına bağlı bir olaydır. Çünkü varlıklarda eskime, çürüme, yıpranma, aşınma veya bozulma gibi durumlar meydana gelmemektedir. Dolayısıyla varlıkların miyadını doldurması yani kullanılamaz hale gelmesi gibi durumlar söz konusu olamaz.
          Fakat, bitki, hayvan, ve insanlık safhaları dahil bu varlıkların hidrojen aleminde kullandığı bedenler aynı özelliklere sahip değildirler. Buradaki maddeler ve bu maddelerden meydana getirilen topluluklar özelliklerini varlıklar gibi sonsuza dek muhafaza edememektedir. Yani varlıkların burada kullandığı çeşit türlü bedenler belli bir zaman içinde bozulup iş göremez hale gelmektedir. Onun için buradaki bedenlerin bir miyadı yani belli bir kullanım süreleri vardır denilebilir.
          Fakat varlıklar öz bilgilerini bir miyadı olan bu bedenlerle tamamlamak ve geleceğe hazırlanmak zorundadırlar. Tek bir beden bir varlığın ihtiyaç duyduğu bütün öz bilgilerini karşılayacak bir kapasitede değildir. Eğer bedenin böyle bir imkanı olsaydı varlık yaklaşık yetmiş bin yıllık bir dünya devresinin başında bir bedene ilk kez bağlanacak ve o devrenin sonunda ise bu bedeni ilk kez terk edecekti. Fakat hiçbir insan bedeni yetmiş bin yıl yaşayamamaktadır. Tek bir insan ömrü ise varlığın öz bilgilerini karşılamaya yetmemektedir.
          Onun için varlıklar öz bilgilerini tamamlayabilmek için sadece insanlık safhasında yüzlerce kez insan bedenlerine bağlanmakta ve bağlandıkları bedenlerin miyadı dolunca da terk etmek zorunda kalmaktadırlar.
          Mesela bu durum sevgi aleminde bulunmamaktadır. Sevgi aleminde yarı süptil bir maddeyi yakalayıp onu bir beden gibi kullanmaya başlayan varlık o alemden ayrılana kadar bu bedenini terk etmemektedir. Çünkü beden maddesi dünya maddesi gibi iş göremez hale gelip bozulmamaktadır. Dolayısıyla varlıklar gibi sevgi alemine ait bedenlerin de bir miyadı bulunmamaktadır.